Για την ισονομία

​«Ὁ βάσιμος σκοπὸς τῆς Διοικήσεως εἶναι ἡ εὐδαιμονία τοῦ ἔθνους, τὴν ὁποίαν μέλλει νὰ ἀπολαύσῃ διὰ τῆς ἰσονομίας».

Προσωρινόν Πολίτευμα της Νήσου Κρήτης (1822)

«[Τὸ ἔθνος τῶν Ἑλλήνων ζητεῖ] τὴν πολιτικὴν αὐτοῦ ὕπαρξιν καὶ νὰ γνωρισθῇ ἔθνος, φιλελεύθερον, ἀνεξάρτητον, εὐνομούμενον, πεπολιτευμένον, αὐτόνομον καὶ ἰσόνομον παρὰ πάντων τῶν εὐνομουμένων ἐθνῶν».

Σχέδιο αναφοράς του Μάρκου Πολίτη προς την Διοίκηση σχετικά με την διοικητική οργάνωση της Νάξου (1822)

«Καὶ λείπει βέβαια ἡ ἀγάπη ὅπου δὲν βασιλεύει ἡ ἰσονομία».

Αδαμάντιος Κοραής, Επιστολή προς τους προεστούς της Πελοποννήσου και της υπόλοιπης ελεύθερης Ελλάδας (10/01/1822)

​«Ἡ Ἑλλὰς ἔλαβε τὰ ὅπλα εἰς τὰς χεῖρας διὰ νὰ ἀπαλλαχθῇ ἀπὸ τὴν τυραννίαν καὶ στηρίζουσα δι’ αὐτῶν τὴν ἀνεξαρτησίαν καὶ ἐλευθερίαν της νὰ ζήσῃ ὡς ἔθνος, ἔθνος ἐλεύθερον, ἔθνος αὐτόνομον καὶ ἔθνος τὸ ὁποῖον νὰ διοικῆται ἀπὸ νόμους ἐπιτάττοντας τὴν ἰσονομίαν εἰς ὅλους».

Επιστολή Πρωτοπαπά Βαθόγλου και Χριστόδουλου Ιωάννου, πληρεξουσίων Σαντορίνης, προς το Βουλευτήριο (27/06/1823)

«Εἰς ἄλλο παρὰ τὴν ἰσονομίαν ὅστις θεμελιόνει [sic] πολιτείαν, δὲν κτίζει πῦργον Ἐλευθερίας, ἀλλὰ σχεδιάζει καλύβην, ἀδύνατον νὰ ἀντισταθῆ εἰς τοὺς πρώτους ἀνέμους, ἤ εἰς τὰς πρώτας βροχάς».

Αδαμάντιος Κοραής, Επιστολή προς τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο (04/07/1823)

​«Ἀνεγνώσθη προβούλευμα τοῦ Ἐκτελεστικοῦ ὑπ' ἀρ. 5178 ἀποκριτικὸν περὶ τῶν δυστυχῶν Πατραίων τῶν ἐν Πύργῳ καὶ Γαστούνῃ ὅτι διέταξε τοὺς ἐκεῖ ἐπάρχους νὰ διατάξουν τοὺς κατοίκους των νὰ θεωρῶσιν ἰσονόμους αὐτοὺς καὶ νὰ μὴ τοὺς ἐνοχλῶσι, μήτε νὰ τοὺς ἐπιφέρουν παραμικρὰν στενοχωρίαν».

Πρακτικά  συνεδρίασης του Βουλευτικού (21/03/1825)

«Τὸ Ἑλληνικὸν ἔθνος ἔλαβε τὰ ὅπλα, διὰ νὰ ἐλευθερωθῇ ἀπὸ τὴν φρικτὴν τυραννίαν τῶν Τούρκων, καὶ νά ζήσῃ ὡς ἔθνος, ἔθνος ἀνεξάρτητον, ἔθνος ἐλεύθερον, ἔθνος τὸ ὁποῖον νὰ διοικῆται ἀπὸ νόμους ἐπιτάττοντας τὴν ἰσονομίαν, καὶ νὰ θεωρῇ ὅλους τοὺς εἰς τὴν Ἑλλάδα γεννηθέντας Ἔλληνας, καὶ τοὺς τῆς Ἀνατολικῆς καὶ τοὺς τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας, καὶ ἐν γένει ὅλους τοὺς πιστεύοντας εἰς Χριστὸν, ὡς ἴδιά του μέλη».

«Δὲν καταδέχονται νὰ ἦναι Ἔλληνες; ἂς μὴν ἦναι. Ἂς ἦναι ξένοι. Πάλιν ὡς ξένους τοὺς ἐπιτάττομεν νὰ γνωρίσουν, ὅτι ὑπόκεινται καὶ αὐτοὶ εἰς τὸν περὶ ἐθνικῶν δικαιωμάτων Νόμον ἀπαράλλακτα, ὡς καὶ οἱ Ἕλληνες, διότι καὶ αὐτοὶ κατοικοῦσιν Ἑλληνικὴν γῆν. Τὰ ἐθνικὰ δικαιώματα ἀνάγονται ὄχι εἰς ὑποκείμενα, ἀλλ’ εἰς τὴν γῆν».

Γρηγόριος Δικαίος (Παπαφλέσσας) και Γεώργιος Γλαράκης, Εγκύκλιος προς τους Έλληνες της Δυτικής Εκκλησίας (09/06/1823), Ο Φίλος του Νόμου 24 (06/06/1823), σελ. 3-4.​