Το ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ Ι𐌔ΟΝΟΜΙΑ αναπτύσσει ένα οικοσύστημα θεωρητικών, καλλιτεχνικών, και πρακτικών εγχειρημάτων που καλλιεργούν την πολιτική αρετή.
Στόχος της Ι𐌔ΟΝΟΜΙΑΣ είναι η διατύπωση καινοτόμων προτάσεων για την κατανόηση, την βελτίωση και την διατήρηση των κοινών υπό το πρίσμα της αρεταϊκής-ρεπουμπλικανικής παράδοσης – από τον Δημοσθένη μέχρι τον Ρήγα και από τον Μάρκο Αυρήλιο μέχρι την Χάννα Άρεντ.
Η ισονομία είναι το αρχαιότερο και, όπως γράφει ο Ηρόδοτος, το «κάλλιστον» όνομα της λαϊκής κυριαρχίας.
Εκφράζει την βασική αρχή ότι η πολιτική πράξη είναι εκείνη που δημιουργεί έναν κοινό κόσμο ανάμεσα στους ανθρώπους, μια πολιτεία που συγκροτείται από πρόσωπα ίσα και ελεύθερα.
Πιστεύουμε ότι η συμμετοχή στα κοινά είναι αυτή που δίνει νόημα και αξία σε κάθε άλλη δραστηριότητα του ανθρώπινου βίου.
Θεωρούμε ότι είναι χρέος μας να προστατεύσουμε την ελευθερία απέναντι σε κάθε αυθαίρετη εξουσία.
The I𐌔ONOMIA INSTITUTE develops an ecosystem of theoretical, artistic, and practical projects cultivating civic virtue.
I𐌔ONOMIA’s mission is to propose new ways of understanding, improving and preserving the commons in the light of aretaic-republican tradition – from Demosthenes to Rigas, from Marcus Aurelius to Hannah Arendt.
Isonomia is the oldest and, in the words of Herodotus, the “loveliest” name of popular sovereignty.
It expresses the basic principle that political action creates a common world between individuals, a republic composed of free and equal persons.
We believe that civic engagement confers meaning and value to every other activity of human life.
We consider it our duty to protect freedom against arbitrary power.
Γιατί οι προτάσεις δεν είναι εγγενώς «καλές» ή «κακές».
Γιατί η θρησκεία, η επιστήμη και η πολιτική πρέπει να νοούνται ως συστήματα επιχειρημάτων και όχι ως σύνολα δογμάτων.
Γιατί η πολιτική δεν είναι αναζήτηση σωτήρων, αλλά πειραματισμός και μάθηση μέσω δοκιμής και λάθους.
Γιατί οι μειοψηφίες πρέπει να εκφράζονται χωρίς ντροπή και γιατί οι πλειοψηφίες πρέπει να επικρατούν χωρίς ενοχές.
Γιατί η ουδετερότητα και οι ίσες αποστάσεις δεν είναι πάντα η σωστή επιλογή.
Γιατί τα ψεύδη δεν είναι «εναλλακτικά γεγονότα» και οι πλάνες δεν είναι «αμφιλεγόμενες απόψεις».
Γιατί κανείς δεν δικαιούται να μιλά χωρίς να ξέρει και γιατί ο καθένας (όχι μόνο ο «τεχνοκράτης») μπορεί να μάθει.
Γιατί η φτώχεια δεν πρέπει να υπάρχει και γιατί ο πλούτος δεν πρέπει να φθονείται.
Γιατί ο κακοήθης δεν ταυτίζεται με τον «ταξικό εχθρό».
Γιατί η αρετή δεν βρίσκεται στο «γονίδιο της φυλής».
Γιατί κανείς δεν δικαιούται να ονομάζει «απατεώνα» ή «προδότη» τον πολιτικό του αντίπαλο.
Γιατί η επίκληση του «ηθικού πλεονεκτήματος» δεν σε κάνει κατ’ ανάγκην ηθικό.
Γιατί ο τιμητής δεν είναι κατ’ ανάγκην αξιότιμος.
Γιατί κάθε πίστη μπορεί να γίνει άξια κριτικής και γιατί κανένας πιστός δεν είναι άξιος κατάκρισης.
Γιατί ο ντόπιος που νιώθει ξένος στην γειτονιά του δεν είναι «ξενοφοβικός».
Γιατί ο αλλοδαπός που ξεριζώθηκε από την χώρα του δεν είναι «λαθροεισβολέας».
Γιατί οι ιδέες δεν είναι εγγενώς «δεξιές» ή «αριστερές».
Γιατί η πίστη στους θεσμούς δεν σε κάνει «ρομαντικό μικροαστό».
Γιατί η συνηγορία υπέρ του αναρχισμού δεν σε κάνει «τρομοκράτη».
Γιατί η υποστήριξη της ελευθερίας των συμβάσεων δεν σε κάνει «ιδεοληπτικό νεοφιλελεύθερο».
Γιατί η επιδοκιμασία της δημόσιας και δωρεάν παροχής βασικών αγαθών δεν σε κάνει «ολοκληρωτικό κρατιστή».
Γιατί η προβολή της παράδοσης και του πολιτισμού δεν σε κάνει «οπισθοδρομικό ακροδεξιό».
Γιατί η επιθυμία της ειρηνικής συμβίωσης με τους άλλους λαούς δεν σε κάνει «απάτριδα».
Γιατί το κακόγουστο αστείο δεν σε κάνει «ρατσιστή».
Γιατί η ιστορική ακρίβεια δεν σε κάνει «εθνομηδενιστή».
Γιατί η αδέξια κίνηση δεν σε κάνει «σεξιστή».
Γιατί η βία δεν σε κάνει «μάγκα».
Γιατί η κριτική του Ισλάμ δεν σε κάνει «ισλαμοφοβικό».
Γιατί ο ευρωσκεπτικισμός δεν σε κάνει «αντιφιλελεύθερο».
Γιατί ...
Because there are no inherently “good” or “bad” proposals.
Because religion, science and politics should be construed as systems of arguments and not as sums of doctrines.
Because politics is not a quest for saviors, but experiments and learning by trial and error.
Because minorities should express themselves without shame and because majorities should prevail without guilt.
Because being neutral and sitting on the fence is not always the right choice.
Because lies are not “alternative facts” and fallacies are not “controversial opinions”.
Because no one is entitled to their ignorant opinion and because everyone (not just “technocrats”) can emerge from this ignorance.
Because poverty should not exist and because wealth should not be envied.
Because a wicked individual is not necessarily a “class enemy”.
Because virtue is not in the genes.
Because no one has the right to call their political opponent a “crook” or a “traitor”.
Because holding the moral high ground is not the same as being moral.
Because the chastiser is not necessarily chaste.
Because beliefs should be criticized instead of believers.
Because a native who feels like a stranger in their neigborhood is not a “xenophobic”.
Because an immigrant who has lost their home is not an “invader”.
Because ideas are not inherently “right-wing” or “left-wing”.
Because faith in institutions does not make you a “romantic petty-bourgeois”.
Because advocacy of anarchism does not make you a “terrorist”.
Because supporting freedom of contract does not make you a “neo-liberal fanatic”.
Because espousing public and free access to basic goods does not make you a “totalitarian statist”.
Because promoting tradition and civilization does not make you a “backward reactionary”.
Because being a pacifist does not make you “unpatriotic”.
Because a bad joke does not make you a “racist”.
Because truth-telling is not disloyalty.
Because clumsy flirting does not make you a “sexist”.
Because violence is not heroism.
Because criticism of Islam does not make you “islamophobic”.
Because euroscepticism does not make you “illiberal”.
Because...
Διαβάζοντας.
Γράφοντας.
Μιλώντας.
Πράττοντας!
By reading.
By writing.
By talking.
By acting!